LOWCHEN (LWI PIESEK) Petit Chien Lion. Historia. Pierwszy opis rasy znajdziemy w „Histories Animalium” Conrada Gessnera (1555). Niedługo potem rasą zainteresował się francuski przyrodnik Buffon, który nadał jej nazwę Bichon de Petit Chien de Lion, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza ‘małego lwa bichona’, i przypisał Francję jako kraj pochodzenia. Pies o rasie Shiba Inu jest bardzo specyficzny i wygląda bardzo uroczo. Wszystko przez to, że jego futerko wygląda na bardzo puszyste. Płeć męska ma do 40cm wielkości, suki natomiast do 37cm. Ważą w granicach 12-15 kg. Jak wcześniej zostało wspomniane jest to najmniejszy przedstawiciel ras japońskich. Czy wazelina jest dobra na łapy psa? Balsam do łap lub produkty na bazie wazeliny zapewniają bezpieczeństwo i nawilżenie łap Twojego psa. Jeśli buty nie pasują do twojego najlepszego przyjaciela, wypróbuj wazelinę lub balsam do łap, taki jak Musher's Secret. … Balsam lub wazelina również nawilżają opuszki łap. Niezależnie od tego, do jakiej kategorii należy Twój czworonożny przyjaciel, faktem jest, że predyspozycje do polowania są genetycznie uwarunkowane. Psy zawdzięczają instynkt łowiecki swoim przodkom, wilkom. Chociaż nasze dzisiejsze udomowione psy nie muszą już polować na pożywienie, impuls do polowania jest w nich nadal zakorzeniony. Psy myśliwskie to wszystkie rasy psów, które wykorzystywane są przez myśliwych, podczas polowań. Są to zwierzęta bardzo dobrze ułożone, samodzielne, gotowe do oddania życia, podczas pracy, które mają silny instynkt łowiecki. Psy myśliwskie towarzyszą ludziom od czasów udomowienia wilka. Zwierzęta te naganiały w przeszłości Druga taktyka jest zarezerwowana do polowania na większe ofiary. Duma osacza zwierzę i atakuje je z różnych stron. W tym scenariuszu, samce lwów również dołączają do polowania. Czytaj także: Czy tygrysy ryczą? Dlaczego lwy ryczą w zoo? Lwy ryczą rzadziej w zoo w porównaniu do dzikich zwierząt. Nie jest to zaskakujące, ponieważ 20ltT4. Nazwa rasy przywołuje na myśl polowania na niedźwiedzie. I rzeczywiście, karelski pies na niedźwiedzie wyhodowany został w latach 30. XX wieku z myślą o polowaniach na grubą zwierzynę. Dziś również używany jest jako pies myśliwski. Jest zapalonym łowcą, bardzo niezależnym i aktywnym. Nie jest to pies dla domatorów i mieszczuchów, potrzebuje bowiem długich spacerów i przestrzeni. Koniecznie powinien zamieszkać w domu z dużą działką i to najlepiej blisko lasu. Karelski pies na niedźwiedzieKlasyfikacjaGrupa 5 Szpice i psy ras pierwotnychSekcja 2 Nordyckie psy próbom pracy wyłącznie w krajach skandynawskich (Szwecja, Norwegia, Finlandia).Inne nazwy: Karelian Bear Dog, Karjalankarhukoira, BjörnhundHistoria rasyDuże szpice, podobne do karelskiego psa na niedźwiedzie, od dawna występowały w Finlandii i były tam wykorzystywane do polowań na grubą zwierzynę, między innymi na niedźwiedzie. W roku 1920 w Finlandii powstała pierwsza hodowla tej rasy, a w 1936 psy te zostały po raz pierwszy pokazane na wystawie w Helsinkach. W czasie II wojny światowej populacja ich zmalała do około 40 sztuk, ale wysiłki kynologów pozwoliły odbudować liczebność Związek Łowiecki otrzymał w 1961 roku od fińskich myśliwych parę: psa Metsämichen Halli i sukę Tupu, które zapoczątkowały epiesy na niedźwiedzieCharakterystyka rasyTen czarny, średniej wielkości, silnie zbudowany pies budzi respekt i szacunek. Jest stworzony do polowań i bardzo lubi aktywny sposób spędzania czasu. Karelski pies na niedźwiedzie był dawniej wykorzystywany do polowań na niedźwiedzie, a także na inne duże zwierzęta, takie jak jelenie, żbiki i wilki. Współcześnie w Skandynawii poluje się z nim głównie na łosie a w Polsce jest wykorzystywany w polowaniach na dziki. Jest niezbyt uległy, ale dobrze ułożony słucha swojego właściciela. Jest też bardzo wytrwały, odważny i wrażliwy. Nie nadaje się dla niedoświadczonego pies na niedźwiedzie jest bardzo pewny siebie i wykazuje dużą potrzebę dominacji. Wymaga odpowiedniego szkolenia i konsekwentnego traktowania. Kocha polowania. Woli jednak towarzystwo własne i swojego pana niż innych psów, dlatego w czasie polowań działa sam. Odwaga i siła pozwala mu walczyć nawet ze zwierzętami sporo większymi od niego samego. W stosunku do innych psów często jest agresywny. W odniesieniu do obcych osób, jest nieufny, ale nie bywa agresywny. Swojej rodzinie jest wierny i oddany, a wobec dzieci miły, choć nie przepada za nadmiarem dziecięcych pies na niedźwiedzie ma trudny charakter, więc żeby go dobrze wychować potrzebne jest doświadczenie. Wymaga zdecydowanego przewodnika, który nie pozwoli psu na przejęcie funkcji samca alfa w pies na niedźwiedzieZachowanieKarelski pies na niedźwiedzie lubi swobodę i ma zadatki na kłusownika. Na polowaniu działa samodzielnie, wytrwale i spokojnie. Na ptactwo poluje posługując się ”górnym wiatrem” (górny wiatr oznacza węszenie z wysoko podniesioną głową). Polując z kolei na dziki idzie tropem, osacza i szczeka na zwierzę. Jest ostrożny i nie atakuje od strony ten jest pewny siebie, ale raczej nie jest dobrym psem stróżującym i obronnym. Nie lubi samotności i bezczynności. Lubi ruch na świeżym powietrzu w towarzystwie swojego pana. Nie nadaje się do życia w mieście, gdzie nie ma możliwości wybiegania pies na niedźwiedzieWielkośćKarelski pies na niedźwiedzie to pies średniej wielkości, mocno zbudowany i umięśniony. Dorosłe psy mierzą w kłębie ok. 57 cm. Suki są nieco mniejsze i mierzą średnio 52 cm. Odchylenia wysokości mieszczą się w granicach kilku centymetrów. Psy ważą średnio 25-28 kg, suki są lżejsze i ważą 17-20 kg. UmaszczeniePies ma czarną maść z brązowawym połyskiem i wyraźne białe znaczenia na piersi, łapach, szyi, brzuchu, głowie i końcu ogona. Dopuszcza się też umaszczenie czarne matowe lub z odcieniem okrywowe ma twarde, proste, średniej długości, a na grzbiecie, szyi i pośladkach dłuższe. Pod nimi znajduje się miękki i gęsty pies na niedźwiedzieOdżywianieTen silnie zbudowany pies swoimi potężnymi szczękami skruszy wszystko, co tylko uważa za pokarm. Nie należy mu jednak podawać kości. Je surowe mięso, którego dziennie potrzebuje około 300 gramów. Oprócz tego powinien dostać jeszcze około 150 gramów gotowanych warzyw i tyle samo gotowanego ryżu lub makaronu. Do posiłku warto dodać łyżkę stołową drożdży i podobną ilość oleju słonecznikowego lub kukurydzianego. Dodatkowo, jego posiłek należy wzbogacić określoną przez lekarza weterynarii porcją witamin i minerałów, co sprawi, że sierść psa będzie lśniąca. Można podawać także gotową karmę, która w czasie polowań lub gdy pies mieszka na dworze, musi być wysokoenergetyczna i przeznaczona dla psów pies na niedźwiedziePielęgnacjaPielęgnacja nie jest trudna. Wystarczy szczotkowanie włosa średnio raz na dwa tygodnie. Należy również regularnie przeglądać całe ciało psa ze względu na możliwe kleszcze. Co pewien czas trzeba przeczyścić psu uszy. Karelski pies na niedźwiedzie z natury nie lubi zabiegów pielęgnacyjnych i koniecznie trzeba go do niech przyzwyczajać od samego zdrowotnaKarelskie psy na niedźwiedzie mają bardzo dobre zdrowie, czasami zdarzają się jednak zachorowania na dysplazję stawów biodrowych. Należy uważać również na bójki z innymi psami, gdyż wtedy skaleczenia mogą wymagać nawet interwencji pies na niedźwiedzieSzczegółowe dane / wymiary Karelski pies na niedźwiedzieWysokość w kłębie:pies: 54 – 60 cm w kłębiesuka: 49 – 55 cmWaga:psy: 25-30 kgsuki: 17-20 kgDługość życia: 11-13 latPochodzenie: FinlandiaUmaszczenie: czarne z brązowawym połyskiem i wyraźne białe znaczenia na piersi, łapach, szyi, brzuchu, głowie i końcu ogona. Może być też czarne matowe lub z brązowym nieustępliwy, ostrożny, lojalny, niezależny, odważny, terytorialnyKarelski pies na niedźwiedzieCiekawostkiW latach 60. XX wieku, z powodu braku w Polsce drugiego reproduktora tej rasy, użyto w hodowli psa o imieniu Bajkał rasy łajka rosyjsko-europejska, sprowadzonego z Petersburga. Pokrewieństwo obu ras jest bowiem bardzo pies na niedźwiedzie został wyhodowany do polowania na duże zwierzęta, w tym niedźwiedzie, które wskazuje tej rasy mają wspaniałą orientację rasy pochodzi od krainy leżącej w Rosji, w pobliżu fińskiej granicy, myśliwi opowiadają, że dawniej w czasie polowań, gdy odkryto zimą gawrę śpiącego niedźwiedzia, spuszczano ze smyczy psy, które oszczekiwały go i wyganiały prosto pod lufy pies na niedźwiedziePolecamyNajmądrzejsze rasy psów – TOP 100Inteligencja psówAgresywne rasy psówNajstarsze psy – Top 10Najdłużej żyjące rasy psów – TOP 10Pies domowyRasy psów – opisy i charakterystykaPsowateRasy kotów – opisy i charakterystykaZwierzęta domowe Rhodesian ridgebackSeter irlandzki czerwono-białyGreyhoundUrodzeni psi łowcy - TOP 5 Rhodesian ridgeback Jedna z najstarszych ras z charak­terystyczną pręgą na grzbiecie – pasem sierści rosnącym w prze­ciwnym kierunku niż na reszcie ciała. To pies czujny, powściągliwy wobec obcych, jednak zrównoważony i nieagresywny, co czyni z niego dobrego stróża. Inteligent­ny, szybko się uczy, ale bywa uparty. Wspaniały kompan dla dzieci, cierpliwy i tolerancyjny. Bardzo się przywiązuje do rodziny i potrzebuje bliskiego kontaktu z nią. Obdarzony żywiołowym tempe­ramentem, wytrzymały, wymaga sporo ruchu. Może być towarzyszem przejażdż­ki rowerowej czy joggingu. Używany do polowania na lwy czy gepardy, które tropił i osaczał w oczekiwaniu na myśliwego, ma wrodzony instynkt łowiecki. Poza mia­stem, kiedy zwietrzy trop, może znacznie się oddalić i nie reagować na przywołanie. Wielkość: pies duży, 61-69 cm Maść: od jasnopszenicznej do czerwonopłowej, dopuszczalne niewielkie białe znaczenia na piersi i palcach oraz ciemna kufa i uszy Długość życia: 9-12 lat Koszty utrzymania: od 200-250 zł miesięcznie Cena psa z rodowodem FCI: 7000-8000 zł Kraj pochodzenia: Afryka Południowa fot. ShutterstockSeter irlandzki czerwono-biały Piękny, o szlachetnym i łagodnym wyglądzie, pełen radości życia, chętnie wybierany na psa rodzin­nego. Wiele godzin z radością będzie się bawił z dziećmi, jest przyjazny dla wszystkich członków stada, w tym dla innych zwierząt w domu. Nie brakuje mu energii, ale jeśli może się wybiegać, także u boku rowerzysty czy biegacza, i zaan­gażować w zajęcia umysłowe, resztę dnia prześpi na kanapie. To jednak urodzony myśliwy, obdarzony doskonałym węchem. Kiedy zwietrzy trop, może pognać za nim, szczególnie jeśli nie jest nauczony wraca­nia na komendę. Z nauką posłuszeństwa nie powinno być jednak problemu, to pies niezwykle inteligentny, łatwo poddający się wychowaniu, pod warunkiem że opie­kun będzie stanowczy, lecz wyrozumiały ze względu na wrażliwość psa. Wielkość: pies duży, 57-66 cm Maść: biała z jednolicie czerwonymi łatami; dopuszczalna cętkowatość na głowie i kończynach Długość życia: 12-16 lat Koszty utrzymania: od 150-200 zł miesięcznie Cena psa z rodowodem FCI: 4000-6000 zł Kraj pochodzenia: Irlandia Fot. ShutterstockGreyhound Wspaniały pies rodzinny, wier­ny, serdeczny wobec ludzi, uwielbia dzieci. W porównaniu z innymi chartami bardzo kontaktowy i szybko się uczy. Wymaga łagodnego podejścia. Najszybszy z psów, osiąga prędkość 70 km/h. Zwany królem torów wyścigowych. Greyhound niesportowiec może mieszkać w bloku, ale trzeba mu zapewnić odpowiednią dawkę space­rów. Szybkość i znakomity wzrok, dzięki którym prześcigał ofiarę, czyniły z niego doskonałego myśliwego na sarny, jelenie i zające. Wyjątkowo silna pasja łowiecka powoduje, że nawet jeśli jest dobrze wy­chowany i posłuszny, nie zatraca charciej skłonności do gonienia wszystkiego, co się rusza, szczególnie małych zwierząt. Aby nie narazić psa na niebezpieczeń­stwo, opiekun musi być odpowiedzialny. Wielkość: pies duży, 68-76 cm Maść: czarna, biała, czerwona, niebieska, błękitna, płowa, jasnopłowa, pręgowana lub którykolwiek z tych kolorów z białymi znaczeniami, łaciata Długość życia: 12-14 lat Koszty utrzymania: od ok. 400 zł miesięcznie Cena psa z rodowodem FCI: 5000-7000 zł Kraj pochodzenia: Wielka Brytania fot. ShutterstockBeagle Wesoły, energiczny zawadiaka i figlarz z uroczym wyrazem pyska jest pupilem wielu rodzin. Przyjaźń okazuje i członkom domowego stada, i obcym osobom. Żywiołowy tem­perament musi znaleźć ujście, czy to na spacerach połączonych z bieganiem, czy w sportach wykorzystujących doskonały węch tego psa (np. nosework, tropie­nie użytkowe). To pies gończy z silnym instynktem myśliwskim i skłonnością do gonienia szybko poruszających się obiek­tów, ptaków czy innych małych zwierząt. Inteligentny, ale uparciuch. Szkolenie go wymaga cierpliwości i delikatności, szczególnie trudne bywa egzekwowanie komendy „do mnie”. Jeśli akurat poczuje ciekawy trop, może nawet sforsować nieszczelny płot, a opiekun nie ma wtedy szans na przywołanie pupila. Wielkość: pies mały, 33-40 cm Maść: trójbarwna, biało-ruda, biało-płowa; wszystkie kolory psów gończych z wyjątkiem wątrobianego; koniec ogona musi być biały Długość życia: 12-16 lat Koszty utrzymania: od 150 zł miesięcznie Cena psa z rodowodem FCI: 5000-7000 zł Kraj pochodzenia: Wielka Brytania Fot. ShutterstockBorder terrier Sympatyczny pies myśliwski, przyja­zny wobec wszystkich. Obdarzony wesołym usposobieniem jest nie­strudzonym kompanem zabaw z dziećmi. Bystry, lubi współpracować z człowiekiem i choć bywa uparty, to jego szkolenie nie powinno sprawić kłopotów. Musi mieć możliwość wybiegania się, by dać upust nagromadzonej energii. Wyróżnia się charakterystyczną głową ze sterczący­mi włosami, przypominającą kształtem głowę wydry. Bardzo wytrzymały, od­porny, rzadko choruje. Zabawne terierki charakteryzuje duży popęd łowiecki. Te pracujące z myśliwymi polują na lisy, wy­dry, a kiedyś tępiły gryzonie. Towarzysz rodziny zadowoli się zabawą w gonienie piłeczki czy szukanie ukrytych smakoły­ków lub zabawki. Doskonale poradzi sobie w konkursach norowców i coursingach. Wielkość: pies mały, ok. 35 cm Maść: ruda, pszeniczna, grizzly (mieszanka włosów szaro-rudych) z podpalaniem, niebieska z podpalaniem Długość życia: 15-16 lat Koszty utrzymania: od 100 zł miesięcznie Cena psa z rodowodem FCI: 4000-5000 zł Kraj pochodzenia: Wielka Brytania Fot. ShutterstockPodziel się tym artykułem:Paulina KrólRedaktor naczelna portali i Szczęśliwa opiekunka dwóch wyżłów włoskich – Antosi i Pinokia – oraz papugi Karola. Wśród różnych ras myśliwskich uwagę wielu osób przyciąga rhodesian ridgeback. Ta wyjątkowa pochodząca z południa Afryki rasa nie jest jednak dobrym wyborem dla początkujących. Sprawdź, jakie ma wymagania i charakter! Rhodesian ridgeback to pies gończy. Jego znakiem rozpoznawczym jest pasmo czarnej sierści, rosnącej na grzbiecie w odwrotną stronę. Rasa rodezjan jest stosunkowo pierwotna i widać to w jej charakterze oraz potrzebach. To doskonały pies rodzinny, o ile trafi w ręce doświadczonych opiekunów. Jego utrzymanie to również niemały wydatek. Sprawdź, jaki jest rodezjan – rasa hodowana do polowania na lwy. Rasa rhodesian ridgeback Rasa psów rodezjan jest obecnie jedyną, która pochodzi nadal z Afryki Południowej. Pierwsze osobniki powstały tutaj wskutek pomieszania psów przywiezionych przez europejskich osadników z lokalnymi przedstawicielami gatunku, często ledwie na wpół udomowionymi. W rezultacie powstał pies, który był silny, bardzo duży, dostosowany do panujących warunków atmosferycznych. Był przy tym przyjazny dla ludzi oraz świetnie nadawał się do obrony dobytku przed każdym wrogiem. Szczególnie dobrze radził sobie z walką z lwami, co zostało zresztą wykorzystane. Pies rasy rodezjan, poza stróżowaniem, miał jeszcze jedną rolę – polowanie na lwy. Zwierzęta pracowały zazwyczaj w grupie po 2-3 osobniki, co gwarantowało im niejaką przewagę nad przeciwnikiem w postaci ogromnego drapieżnika. W związku z tym, że psy nigdy nie atakowały lwów, a jedynie je zaganiały, potrzebne były nowe cechy. Uzyskano je między innymi poprzez krzyżówkę z greyhoundami, czyli chartami. Dzięki temu rasa rodezjan otrzymała niezwykłą szybkość – jest w stanie osiągnąć prędkość nawet do 50 km/h. Oprócz tego dodano też do rasy krew mastifów, co zagwarantowała mocną posturę w połączeniu z łagodnym dla ludzi charakterem. Rodezjan swoją pręgę na grzbiecie zawdzięcza jednemu ze swoich przodków – psu Hotentotów. To właśnie to plemię hodowało psy z charakterystyczną, biegnącą w przeciwnym kierunku pręgą na grzbiecie. Wzorzec rasy po raz pierwszy powstał już w 1922 roku właśnie w Rodezji, stąd też pojawia się ona w nazwie rasy. W 1926 roku wzorzec został zaakceptowany przez pierwszą organizację – Związek Kynologiczny Południowej Afryki. W 1996 r. oficjalny wzorzec został przyjęty również przez FCI. Jak wygląda pies rodezjan? Pies na lwy, jak nazywano rodezjana z uwagi na jego przeznaczenie, jest psem o mocnej, harmonijnej sylwetce. Pomimo dużych rozmiarów jest to pies lekki w budowie, zręczny, a przy tym niezwykle wytrzymały. Rozwija ogromne prędkości, dlatego też zazwyczaj jest dobrze umięśniony. Głowę nosi wysoko, czaszka i kufa są długie, z dobrze zaznaczonymi stopem oraz policzkami. Głowa osadzona jest na długiej szyi bez wyraźnego podgardla. Uszy leżą wysoko, są noszone płasko na głowie, lekko zwężają się ku końcowi. Zęby, zwłaszcza kły, są bardzo dobrze wyrzeźbione. Afrykański pies na lwy osiąga wzrost w przedziale 61-69 cm, przy czym suki są nieco mniejsze – dymorfizm płciowy jest wyraźnie zaznaczony. Jednocześnie, jak na tę wielkość w kłębie, rhodesian ridgeback nie może być zbyt ciężki. Za idealną wagę uznaje się około 36,5 kg u psów oraz 32 kg u suczek. Jak umaszczony jest rodezjan? Pies ten znany jest przede wszystkim ze swojej rudej barwy futra. Faktycznie, umaszczenie obejmuje odcienie rudości, począwszy od jasnego, pszenicznego, aż po czerwone i płowe. Rasa psa rodezjan może mieć niewielkie, białe znaczenia, o ile występują one na palcach lub przedpiersiu – nie jest to wada dyskwalifikująca. Uszy i kufa mogą być ciemniejsze, ale ciemny włos nie powinien pojawiać się gdziekolwiek indziej. Włos jest gładki, krótki i tylko okrywowy – nie ma podszerstka. Jedną z cech charakterystycznych, jakie ma rodezjan, jest pręga grzbietowa. Od niej pochodzi część nazwy rasy. Pręga powinna być symetryczna, zwężająca się w kierunku zadu. Nie może zaczynać się wcześniej niż tuż za łopatkami. Maksymalna szerokość pręgi to mniej więcej 5 cm. Co ciekawe, na niej umieszczone mają być dwie tak zwane korony – obie symetryczne względem siebie i swojego położenia. Rodezjan – charakter Rhodesian ridgeback mocno przywiązuje się do człowieka i jest niezwykle czujny, ale mimo tego nie sprawdzi się jako stróż domu. Choć jego rozmiar budzi respekt, to jednak psy te nie nadają się do życia w zamknięciu, pilnując terenu. Mimo że kiedy uzna to za konieczne, zaalarmuje donośnym szczekaniem. Jednocześnie jest to pies bardzo niezależny i ma silny charakter. Mimo silnych genów mastifa pies na lwy ma w sobie przede wszystkim krew myśliwską. Uwielbia pogoń, ma dobry węch i prawdziwą pasję myśliwego. Kocha biegać, dlatego to idealny pies dla sportowca – chętnie przyłączy się do wspólnej przebieżki, choć łatwo się rozprasza. Pies rasy rodezjan będzie wspaniałym kompanem zarówno pieszych, jak i rowerowych wycieczek. Jest wytrzymały, odporny na wysokie temperatury, jednak zimą potrzebuje ubrania! Ten duży pies przy minusowych temperaturach po prostu może się przeziębić. Ze względu na brak podszerstka rasa psów rodezjan nie nadaje się do życia w budzie czy na zewnątrz w kojcu. Wychowanie rodezjana Zastanawiasz się, czy pasuje do Ciebie rodezjan? Rasa ta bardzo źle znosi samotność i nudę. Została stworzona do tego, by pracować, ma silny instynkt myśliwski. Dlatego puszczanie rodezjana w lesie nie jest dobrym pomysłem. Nawet jeśli masz dobrze wypracowaną komendę: do mnie! Jeśli w Twoim domu ma zamieszkać rhodesian ridgeback, przeanalizuj swój styl życia. Jeśli nie masz czasu na codzienną aktywność z psem albo pracujesz po 10 h – nie decyduj się na tego psa. Prawdopodobnie będzie godzinami wył i niszczył w domu. Gdzie może mieszkać rodezjan? Pies ten jest duży – to żywe złoto, wolny elektron, który machaniem ogona może wytłuc Twoją porcelanę z Włocławka w drobny mak. Jednocześnie nie nadaje się do trzymania w kojcu czy budzie. Pamiętaj, jeśli w grę wchodzi rodezjan, charakter to tylko jedna rzecz. Drugą jest ogromna siła tego czworonoga. Wobec tego bardzo ważne jest, aby od samego początku, czyli już u hodowcy, zadbano o odpowiednią socjalizację. Ty również od początku powinieneś z nim pracować nad odruchami czy chodzeniem na smyczy. Sprawdź także: Socjalizacja szczeniaka – jak powinna wyglądać? Pies na lwy, czyli jak dbać o psa rhodesian ridgeback? Wiesz już, jaki jest rodezjan. Rasa ta wymaga również odpowiedniej pielęgnacji. Sprawdź, co się do niej zalicza. Rhodesian ridgeback – pielęgnacja Jeśli chodzi o pielęgnację szaty, ta nie jest zbyt skomplikowana. Afrykański pies na psy ma wyłącznie włos okrywowy, który zrzuca dwa razy w roku. W tym okresie, dla zachowania porządku, warto wyczesywać rodezjana nawet dwa razy dziennie. Pomoże w tym Trixie Care Brush, Plastic Plastikowa szczotka dla psa. Produkt ma włosie zakończone kuleczkami, które świetnie masują skórę i pobudzają ją do odbudowy ubytków w szacie. Regularnie należy sprawdzać uszy, jako że są zwisające, mogą mieć skłonność do tworzenia się stanów zapalnych. Ważne jest przycinanie pazurów, jeśli pies ich nie ściera. Zęby warto szczotkować, aby ograniczyć odkładanie kamienia. Psa kąpie się, gdy tego wymaga, najlepiej szamponem dla psów krótkowłosych. Przeczytaj również: Jak często kąpać psa? Jak robić to prawidłowo? Zdrowie rodezjana – to warto wiedzieć Rasa psa rodezjan jest stosunkowo długowieczna. Psy te są raczej zdrowe i silne, co jest wynikiem tego, że nie przechodziły wielokrotnych modyfikacji jak na przykład psy ozdobne. Jednocześnie, są też narażone na choroby typowe dla rasy. Jedną z nich jest zatoka skórzasta – choroba skóry, którą leczy się operacyjnie. Występuje już u szczeniąt. Prócz tego rhodesian ridgeback może chorować, jak każda duża rasa, na schorzenia związane ze stawami, przede wszystkim OCD i dysplazje stawów łokciowych oraz biodrowych. Ponadto w rasie zdarzają się przypadki zaburzeń pracy tarczycy, głównie niedoczynności, a także alergii – pokarmowych oraz kontaktowych. Pies ten wymaga odpowiedniego porcjowania pokarmu z uwagi na ryzyko skrętu żołądka. Rodezjan – żywienie Rhodesian ridgeback wymaga dobrze dobranego żywienia w okresie wzrostu, aby nie doszło do niedoborów oraz nadmiernego przyrostu wagi. U psów dorosłych wystarczy standardowa karma, taka jak Brit Premium By Nature Adult Large L. Tego rodzaju pokarm jest dostosowany do potrzeb każdego psa o standardowej aktywności. Psom aktywnym podaje się karmę wysokokaloryczną. W przypadku alergii warto skonsultować z zoodietetykiem wybór diety. Niewiele jest psów takich jak rhodesian ridgeback. Wiele osób jest zachwyconych jego aparycją, jednak zwierzę to ma również niezależny, silny i często trudny dla początkujących opiekunów charakter. To urodzony myśliwy, który bywa porywczy. Dobrze wychowany, będzie świetnym towarzyszem dla całej rodziny. Zanim przygarniesz rodezjana, zadbaj o wyprawkę dla niego – niezbędne produkty kupisz w sklepie Dzięki temu w całości poświęcisz się wychowaniu swojego psa! Rhodesiany to psy gończe, które mają skłonność do ucieczek i są bardzo niezależne. Dobrze prowadzone bardzo przywiązują się do swojej rodziny. Są tolerancyjne wobec dzieci i łatwe w pielęgnacji. Podstawowe informacje Rozmiarwysokość: psy – 63-67 cm, suki – 61-66 cm;waga: 29-40 kgUmaszczeniejasnopszeniczne do czerwonopszenicznegoCharakterinteligentne, szybko dostosowują się do nowych warunków; aktywne, potrzebują dużo ruchu; odważne, trudne do podporządkowaniaDługość życia10-12 lat Rhodesian ridgeback – wzorzec rasy, umaszczenie W przypadku rasy rhodesian ridgeback opis wzorca FCI zakłada, że są to psy bardzo jednolite. Oznacza to nic innego, jak tylko to, że wszystkie osobniki wyglądają bardzo podobnie. Rodezjan jest znany jako pies z pręgą na grzbiecie. Rzeczona pręga jest efektem tego, że włosy na jego grzbiecie rosną w inną stronę niż cała reszta. Rhodesian to duży pies. Wysokość w kłębie u samców wynosi od 63 do 69 centymetrów, suki są nieco niższe. Waga tych psów może dochodzić do 37 kilogramów i zależna jest od płci oraz osobniczych cech konkretnego zwierzęcia. Wzorzec zakłada, że sierść rodezjanów jest krótka, błyszcząca i gładka, chociaż nie jedwabista. Psy te występują w barwach od jasnopszenicznej do płowoczerwonej. Dopuszczalne są niewielkie białe znaczenia. Rodezjan afrykański – charakter W przypadku rodezjana charakter jest tym, co najbardziej cenią sobie hodowcy i miłośnicy tej rasy. Są to psy zrównoważone, które jednak wykazują dużą dozę niezależności. Potrzebuje bliskiego kontaktu z przewodnikiem, którego bardzo szanuje. Od rodezjana nie można jednak wymagać całkowitego posłuszeństwa. To pies z natury niezależny, który potrzebuje doświadczonego przewodnika. Pierwotnie psy te służyły plemionom koczowniczym do polowania na lwy. Oczywiście w bezpośrednim starciu nie miałyby szans z tymi wielkimi kotami, dlatego nigdy nie dochodziło do bezpośredniej walki. Zadaniem rhodesiana było odwrócenie uwagi dzikiego zwierzęcia do czasu, kiedy pojawiał się myśliwy. Nic więc dziwnego, że do tej pory psy te wyróżniają się doskonałym refleksem i naprawdę wielką odwagą. Rodezjany afrykańskie są bardzo aktywne, żywiołowe, a także wytrzymałe. Zazwyczaj dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, jednak powinieneś mieć na uwadze to, że dwóch samców na jednym terenie może mieć problem ze wzajemną akceptacją. Rodezjan jest bardzo inteligentny, nie oznacza to jednak, że jest to pies podatny na szkolenie. Wręcz przeciwnie, wyegzekwowanie posłuszeństwa i ustalenie zasad wymaga od przewodnika naprawdę żelaznej konsekwencji i siły charakteru. Nawet najmniejsze ustępstwo, czy poluzowanie zasad może sprawić, że pies wykorzysta twoją słabość i zrobi dokładnie to, na co ma ochotę. W żadnym wypadku nie oznacza to jednak, że szkolenie wymaga brutalności, czy przemocy. Rhodesian ridgeback bardzo źle znosi tego typu praktyki i stosując kary cielesne nigdy nie zbudujesz z nim odpowiedniej relacji. Rhodesian ridgeback – zdrowie Rhodesiany na ogół uchodzą za psy odporne na trudne warunki atmosferyczne i stosunkowo zdrowe. Tak jak większość dużych psów narażone są na dysplazję stawów biodrowych i łokci. Właśnie dlatego warto wybierać hodowle, w których pieski mają przeprowadzone wszystkie potrzebne badania. Chorobą typowa dla rasy jest tak zwana zatoka skórzasta, czyli dermoid sinus. Przypadłość ta pojawia się, kiedy cewa nerwowa i zawiązki skóry nie rozdzielają się zupełnie. Tworzy się wówczas kanał drążący, który zbudowany jest z martwych komórek skóry, mieszków włosowych, czy gruczołów łojowych. Zwykle ogranicza się to do tkanek miękkich, jednak niekiedy może docierać nawet do rdzenia kręgowego i powodować objawy ze strony układu neurologicznego. Rhodesian ridgeback – pielęgnacja Rhodesian ridgeback jest psem krótkowłosym, dlatego nie będzie wymagał od ciebie szczególnej pielęgnacji. Raz na jakiś czas wystarczy go wyczesać po to, aby pozbyć się martwej sierści. Po intensywnym spacerze może być potrzebna kąpiel, jednak jej częstotliwość powinna być dostosowana do okoliczności. Nie potrzeba także środków pielęgnacyjnych. Rodezjan afrykański – hodowla Rhodesian ridgeback nie jest rasą szczególnie popularną w naszym kraju. Znalezienie hodowli nie powinno jednak przysporzyć ci dużych problemów, chociaż należy wziąć poprawkę na to, że czasami na miot trzeba trochę zaczekać. Wybieraj hodowlę zrzeszoną w Związku Kynologicznym w Polsce, która może wydawać rodowody FCI. Za psa rasy rhodesian ridgeback musimy w tym momencie zapłacić od 5 000 do 7 000 złotych. Ceny są wypadkową różnych czynników i mogą nieznacznie się od siebie różnić. Jeżeli jednak znajdziesz ogłoszenie z psem za kilkaset złotych, albo takim, którego cena znacznie odbiega od średniej, najpewniej jest to pseudohodowla. Takie ogłoszenie najlepiej zignorować. Rhodesian ridgeback – historia rasy Chociaż rhodesian ridgeback to rasa ukształtowana przez człowieka, pochodzi ona bezpośrednio od psów, które przemierzały afrykańskie stepy i pracowały w miastach starożytnego Egiptu. Można więc śmiało powiedzieć, że jest to jedna z najstarszych ras. Psy z pręgami na plecach znajdziemy na wielu malowidłach odnajdywanych przez archeologów na terenie całej Afryki. W piśmiennictwie po raz pierwszy wzmianki o podobnych zwierzętach znalazły się w XIX wieku. Był to okres, w którym Europejczycy często podróżowali po Afryce i Azji i opisywali to, co tam zobaczyli. Rodezjany często łączy się psami myśliwskimi plemienia Hotentotów. One także miały na plecach pręgi. Służyły nie tylko do wspomnianego już polowania na lwy, ale także do pilnowania dobytku. Półdzikie zwierzęta słynęły z ogromnej siły fizycznej i odporności na zmiany temperatury. Mogły długo przetrwać bez wody, a duże amplitudy temperatur, tak charakterystyczne dla Afryki, nie stanowiły dla nich żadnego problemu. Współczesne afrykańskie rodezjany zaczęto rozmnażać w XX wieku. Pierwszy klub miłośników rasy powstał w 1924 roku. Historia tej rasy na ziemiach polskich jest stosunkowo krótka. Pierwsi jej przedstawiciele trafili do nas dopiero w 1994 roku. Rhodesian ridgeback – dla kogo? Rhodesian ridgeback jest psem dla doświadczonego i opanowanego opiekuna, który będzie w stanie zbudować z nim trwałą więź opartą na konsekwencji i szacunku. Potrzebuje dużej dawki ruchu i ćwiczeń – zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Nie nadaje się na psa stróżującego, który żyje w kojcu. Swojego terenu będzie jednak bronił bardzo zajadle. Z natury jest to zwierzę zrównoważone, które nie wykazuje agresji. Jego rozmiary oraz odwaga mogą jednak zaskoczyć, dlatego autorytet przewodnika musi być niezachwiany. Rodezjany mają dosyć dużą cierpliwość do dzieci, jednak kontakt powinien przebiegać pod okiem dorosłego. Rhodesian ridgeback – ciekawostki Słowo „ridge” w tłumaczeniu z angielskiego oznacza pasmo górskie, które w naszym języku nazywane jest pręgą. Rhodesian ridgeback jest psem silnym i odważnym, który wymaga od opiekuna dużego doświadczenia i konsekwencji. Dobrze ułożony staje się jednak doskonałym towarzyszem. Popularne imiona dla psa rasy rhodesian ridgeback Popularne imiona dla psa rasy rhodesian ridgeback to: Luna;Lola;Maks;Bruno;Nela. Bibliografia: 1) Przez aktualizacja dnia 15:45 Psy myśliwskie towarzyszą człowiekowi od setek lat. Początkowo wykorzystywano je do naganiania zwierzyny, co ułatwiało myśliwym polowanie – w zamian za to zwierzęta nagradzane były schronieniem i pożywieniem. Współczesny pies myśliwski wciąż współpracuje z człowiekiem, jednak musi zostać odpowiednio wyszkolony do wykonywania określonych zadań. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby był jednocześnie domowym pupilem. Przed zakupem takie psa należy jednak pamiętać, że nawet małe psy rasowe przeznaczone do polowań: spaniele, teriery czy jamniki, posiadają bardzo silny instynkt łowiecki, który musi być zaspokojony np. poprzez zabawę imitującą polowanie.. Jak działa węch psa myśliwskiego? Podstawowe informacje W nomenklaturze łowieckiej używa się pojęcia „pracy z wiatrem”, co oznacza zdolność psa do rozpoznania i znalezienia zapachu zwierzyny. Myśliwi wyróżniają: Wiatr górny – pies jest w stanie odnaleźć zapach, chwytając odwiatr i wskazując lokalizację zwierzęcia w linii prostej. W tej sposób pracuje np. wyżeł wystawiając zwierzynę. Wiatr dolny to zdolność chwytania odwiatru przy ziemi, na śladach pozostawionych przez zwierzę i podążanie za nim – tak pracują psy gończe, tropowce, posokowce. Psy myśliwskie - rasy i podział W różnicowaniu psów myśliwskich bierze się pod uwagę przede wszystkim zachowanie podczas polowań. Dzieli się je na sześć grup: aportery, dzikarze, psy gończe, norowce, posokowce wyżły. Podział ten wynika z różnych cech charakterologicznych i fizycznych psów myśliwskich, które predestynują je do określonego rodzaju polowania. Niektóre psy myśliwskie specjalizują się tylko w jednym rodzaju zachowań (np. tropieniu rannej zwierzyny) a inne to psy wszechstronne do polowań w rożnych środowiskach i na różnych jego etapach. Zachowania psów myśliwskich mogą być wrodzone lub wyuczone. Przykładem ciekawej cechy jest tak zwana stójka u wyżłów i seterów. Pies, który zaobserwuje zwierzynę, ustawia się w jej kierunku, zastyga bez ruchu, podnosi przednią łapę, jest skupiony i czeka w napięciu. Stójkę psy mogą wykonywać w pozycji stojącej, w półsiadzie lub w pozycji warującej. Jest to bardzo wyraźny, a zarazem dyskretny sygnał dla myśliwego. Mimo że wiele ras myśliwskich potrafi wykonywać tę czynność, tylko w grupie wyżłów jest umiejętnością wrodzoną. Psy na polowania – aportery Cocker spaniel©ShutterstockAportery to obecnie najpopularniejsza grupa psów myśliwskich nadal wykorzystywanych przez człowieka do polowań. Ich zadaniem jest przynoszenie ustrzelonej zwierzyny. Są one w stanie zaaportować jedynie zwierzęta niewielkich rozmiarów. Wykorzystywane są chętnie do polowania na ptactwo wodne bądź lądowe i małe ssaki np. mogą przynieść pod nogi myśliwego zestrzelonego królika, zająca lub kaczkę. Psy myśliwskie należące do aporterów potrafią tak złapać zębami zwierzynę, by nie zrobić jej krzywdy i nie uszkodzić jej ciała. Ich rola w polowaniach jest bardzo duża, bo wykorzystanie wyszkolonego psa myśliwskiego w polowaniu np. na ptactwo, daje pewność, że każda zestrzelona sztuka zostanie odnaleziona i to bez wysiłku ze strony myśliwego. Aportery są bardzo wytrwałe i nie spoczną, dopóki nie znajdą zwierzyny. Mają potrzebę dużego kontaktu z człowiekiem, dlatego bardzo często spośród aporterów rekrutują się psy przeznaczone do opieki, pomocy Charakter psów należących do grupy aporterów sprawia, że są ta psy wszechstronne, świetnie czujące się w domu, jako psy do towarzystwa. Oczywiście przy zapewnieniu im odpowiednich warunków i zabaw imitujących polowanie. Rasa najbardziej popularna w tej grupie to labrador. Pozostałe rasy w grupie aporterów to: cocker spaniel, springer spaniel, golden retriever, flat coated retriever, curly coated retriever. Warto nadmienić, że większość aporterów to również płochacze. Ich zadaniem jest wypłaszanie ptactwa i małych zwierząt z zarośli. Dzikarz – myśliwski pies do polowań na dziki Beagle©ShutterstockDzikarze to psy wykorzystywane do polowań na dziki. Charakteryzuje je upór, nieustępliwość i odwaga. Są niewielkich rozmiarów, ponadto zwinne i szybkie. Opis tego, do czego są wykorzystywane, niekiedy u laików wzbudza zdziwienie, ale rolą tej grupy psów nie jest upolowanie grubego zwierza, tylko osaczenie i atakowanie dzika – tak, by stworzyć myśliwemu okazję do oddania strzału. Do grupy dzikarzy zalicza się następujące rasy psów: beagle, terier myśliwski (szkocki, walijski, irlandzki), jamnik (długowłosy, krótkowłosy, szorstkowłosy), foksterier, łajka (zachodnio-, wschodniosybersyjka, rosyjsko-europejska). Psy gończe – prowadzące myśliwych do zwierzyny Basset hound©ShutterstockPsy gończe podążają za zwierzyną i szczekaniem naprowadzają na nią myśliwych. Z natury są bardzo hałaśliwe. Istotną rolę w naprowadzaniu odgrywa węch. Co ciekawe, typowy pies myśliwski o długich uszach to właśnie ten typ psa myśliwskiego. Dlaczego? Bo obwisłe, długie uszy (np. takie jak u psów rasy bloodhound) pomagają psom w polowaniu – służą do „zbierania” zapachów i „zamiatania” ich do nosa. Do grupy psów gończych zalicza się następujące rasy: basset hound, bloodhound, harrier, ogar polski, pies gończy polski. Norowce – psy do polowań na lisy Wszystkie rodzaje jamników to norowce©ShuttertsockNorowce wykorzystywane są podczas polowań na lisy, borsuki, jenoty i inne zwierzęta, które ukrywają się w norach. Ich zadaniem jest wypłoszenie zwierzyny z kryjówki. Norowce to w przeważającej wielkości psy o krótkich kończynach. Popularne rasy psów przeznaczonych do polowań na lisy to: wszystkie rodzaje jamników, terier walijski, jack russell terrier, foksterier. Posokowce – psy lokalizujące zwierzynę Posokowiec bawarski©ShutterstockZadaniem posokowców jest zlokalizowanie zestrzelonej zwierzyny, a następnie doprowadzenie do niej bardzo wąsko wyspecjalizowane psy myśliwskie, które dysponując doskonałym węchem szczególnie wrażliwym na zapach krwi pracują na śladach pozostawianych przez postrzeloną zwierzynę płową i czarną. Ich rola w polowaniach jest bardzo duża, gdyż szacuje się, że w łowiskach, w których myśliwi polują bez wykorzystania psów myśliwskich, przepada aż 30% postrzałków. Oznacza to, że co trzeciej postrzelonej zwierzyny nie udaje się odnaleźć, co często skutkuje tym, że ranne zwierzę się męczy i umiera w cierpieniu. Do grupy posokowców zalicza się następujące rasy psów: posokowiec bawarski, posokowiec hanowerski, alpejski gończy krótkonożny. Wyżeł myśliwski – wszechstronny pies na polowania Wyżeł weimarski©ShutterstockWyżły są najbardziej wszechstronnymi psami myśliwskimi. Potrafią samodzielnie wytropić zwierzynę, wystawić ją (czyli wykonać „stójkę”) i aportować. Dla psów należących do grupy wyżłów (np. wyżeł niemiecki krótkowłosy) oraz spaniela bretońskiego umiejętność wystawiania jest cechą wrodzoną. Sprawdzają się w każdym typie łowisk. Świetnie polują zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Do tej grupy zalicza się następujące rasy psów: wyżeł niemiecki (krótko-, ostro- i szorstkowłosy), wyżeł weimarski, wyżeł czeski szorstkowłosy, spaniel francuski, pikardyjski, pointer, seter angielski, seter irlandzki i seter szkocki. Psy myśliwskie: rasy a rodzaj łowiska Poza podziałem ze względu na specjalizację, psy myśliwskie można dzielić również ze względu na typ łowiska, w jakim mogą pracować. I tak: Łowiska polne wymagają od psów szybkości (galop, kłus) i posługiwania się górnym wiatrem. W suchym polu sprawdzają się wyżły, płochacze i małe psy myśliwskie (np. terier, jamnik). . Łowiska leśne wymagają pracy z dolnym wiatrem, umiejętności tropienia i trzymania tropu (np. gończy czy ogar polski). Łowiska wodne to konieczność tzw. bobrowania w szuwarach i chęci wchodzenia do wody. Psy muszą być silne i powinny mieć szatę, która chroni je przez chłodem. Psy przeznaczone do wsparcia polowań w łowiskach wodnych są wytrwałe i wykazują inicjatywę (np. retrievery). Co warto wiedzieć przed zakupem psa myśliwskiego? Psy gończe i myśliwskie mają silny instynkt łowiecki, który musi być w odpowiedni sposób zaspokojony, np. poprzez pogoń za zabawką lub zabawę szarpakiem. Pracują ponadto nosem, dlatego odpowiednią stymulację zapewniają im również zajęcia z tropienia czy tzw. nosework. Jeśli psy myśliwskie lub gończe nie wykonują tych zadań, może pojawić się u nich agresja łowiecka lub inne, niepożądane zachowania. Niezwykle istotne jest więc, aby podczas zabawy z psem ćwiczyć jego umiejętność samokontroli. Oczywiście podstawą jest zapewnienie im aktywności fizycznej i węchowej w ciągu dnia.

pies do polowania na lwy